Het is 41 °C als we op onze camping in Frankrijk aan komen rijden. Geen grapje, 41 °C. Niet te doen dus eigenlijk. Met het vooruitzicht dat we nog een voortent en een bijzettentje moeten opzetten, en de autopech nog vers in het geheugen, voel ik me een beetje dol in mijn hoofd. Gelukkig komen er gelijk drie sterke Nederlanders aanlopen die ons helpen onze caravan op de plek te rijden. Zo. Die staat. Nu eerst een fles koud water leegdrinken en dan de voortent snel opzetten. Eitje.
Nou, dat eitje bleek ineens een flink te bakken ei toen we weliswaar het dak van de voortent keurig met de peesnaad door de sleuf aan de caravan hadden geschoven, maar een van de tentogen afbrak. Sta je dan. Met een disselbak vol met eigenaardige campingattributen, maar precies niet wat je nodig hebt. Geen extra tentogen dus. Trouwens, een tentoog – mocht je het niet weten – is het oog aan je caravan waar je de tentstok in moet haken om verbinding tussen je voortent en je caravan te maken. Vrij essentieel dus.
“Hebben we lijm mee? Sterke lijm?”, vraag ik Wouter. Geen idee of het iets kan doen, maar hé… proberen kan altijd. Onze jongste dochter komt met alle liefde die ze in zich heeft aanlopen met een pritt stift. Het doet bijna pijn om tegen dat lieve bekkie te zeggen dat dat superfijne lijm is, maar helaas niet sterk genoeg hiervoor. Nét niet. Ik ben vrij oplossingsgericht van aard en meestal heb ik de meest ingenieuze ideeën om iets weer werkend te krijgen, maar nu kraken mijn hersenen zich letterlijk suf.
Touw strak spannen en daar de buizen aan bevestigen? De buizen op een ander plekje vastzetten? Maar niks lijkt dit probleem te tackelen. Bah. “Mama, gaan we nou al zwemmen? Ik heb het zo heet!”, zegt Nine met een rood hoofd vol zweetpareltjes. “Zo meisje. Zo. Nog heel eventjes geduld.” Eerlijk is eerlijk, na de pech onderweg, deze tegenslag en een flinke dosis koppijn door de hitte heb ik zelf ook weinig geduld meer. Zuchtend ga ik op het caravantrapje zitten. “Pffff, dan maar met ons uitdraailuifeltje schat. Beetje klein, maar dan is het niet anders.”
Maar dan zijn kampeerders dus kampeerders. Behulpzaam, attent en altijd met een volgeladen disselbak met meuk die voor jezelf nooit bruikbaar is. Maar. Je kunt er een ander dus wel mee helpen, als je een beetje mazzel hebt. Twee buurmannen hebben onze struggle met de tentogen gezien en komen direct aangesneld met een oplossing. De een heeft zogenaamde Quick Lock steunen die je aan de tweede peesnaad (hebben we gelukkig!) van je voortent kunt bevestigen, de ander heeft twee exact dezelfde tentogen als die aan onze caravan zitten. “Zet nu lekker die Quick Lock dingen eraan zegt de ene buurman en dan kun je thuis die andere vervangen.” Ik geef eerlijk aan dat wij later vertrekken dan zij. “Maakt niks uit meid, wij gebruiken ze toch niet meer. Je mag ze lekker houden!”
Ook de andere buurman blijkt de door hem gebrachte tentogen niet meer nodig te hebben en die mogen we houden voor thuis. Wat een helden, ik voel me zo verschrikkelijk blij op dat moment. We vragen beleefd welke vergoeding we ze kunnen geven, maar het wordt meteen weggewuifd. “Niks ervan. Heb er maar gewoon plezier van!” Toch kunnen we het niet laten om met een paar sixpacks bier onze schuld nog een beetje af te kopen.
Na drie heerlijke weken vakantie schroeven we thuis de vaste tentogen op onze sleurhut. Met nogmaals een dikke dankjewel stuur ik de eigenaren nog een berichtje. Gewoon blij en dankbaar dat zulke mensen nog bestaan. Want door hen kunnen we de komende jaren weer verder met onze voortent. Al doet één tentpoot toch altijd een beetje vervelend, die moeten we nog een keer vervangen. Al is het grote probleem dat dit type geraamte niet meer te krijgen is, dus dan zitten we aan een nieuw geraamte of zelfs een nieuwe voortent vast.
Maar dat is voor later zorg. Want onlangs kreeg ik de vraag van Campingzoeker of ik eens een luifel van Campooz zou willen testen en reviewen. “Hebben die caravanluifels dan?”, vraag ik verbaasd. “Zeker weten dat die caravanluifels hebben. Hele mooie zelfs!” Ik ken Campooz al een tijdje van hun prachtige vouwwagens. Bedacht door mensen die écht met zo’n kampeermiddel kamperen en dus precies weten wat je als kampeerder met een vouwwagen belangrijk vindt.
En met die gedachte hebben ze dus schijnbaar ook caravanluifels ontwikkeld. Licht in gewicht, in de kleur die bij jouw kampeermiddel past en supereenvoudig op te zetten. Ik ben nu al enthousiast. En enorm nieuwsgierig. Want misschien wil ik na deze test wel nooit meer een gewone voortent. Met Pinksteren gaat de luifel mee naar Katwijk aan Zee, dus vlak daarna kun je mijn review verwachten. Tot binnenkort!
